ΑΝΤΙΟ ΤΣΑΚΑΛΕ

Αποχαιρετάμε αύριο, Παρασκευή, τον φίλο και σύντροφο Γιώργο Τσάκαλο.

Πνεύμα ανήσυχο, ευρυμαθές, πράο και τόσο γεναιόδωρο συμμετείχε στο νεολαιίστικο κίνημα της μεταπολίτευσης και στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ταυτόχρονα, οι αναζητήσεις του τον οδηγούν και σε άλλα μονοπάτια. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά και σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία όμως δεν τον είχαν εμποδίσει από το να βρίσκεται στις βιβλιοφιλικές επάλξεις, ήτοι στο βιβλιοπωλείο του Ναυτίλου, ένα από τα λίγα εναπομείναντα λογοτεχνικά στέκια και βασικό σημείο διακίνησης, σε ένα ολοένα και πιο ασφυκτικά κυριλοποιημένο κέντρο, έντυπου κινηματικού υλικού – δίχως αποκλεισμούς και λογικές λογοκρισίας που δυστυχώς εδώ και καιρό μαστίζουν αρκετά μυαλά, στέκια και καταλήψεις… Όντας βασικός κρίκος που ένωνε τις πολυσυλλεκτικές συναντήσεις μεταξύ των (ετερόκλητων) θαμώνων του βιβλιοπωλείου, συχνά σχολίαζε αρνητικά την μετατροπή του «χώρου» που ο ίδιος γνώρισε σε πολλά μικρά «γκέτο».
Ο Γιώργος, μέγας γνώστης του ελληνικού underground –αν και όχι μόνο–, συνήθιζε να ξεθάβει «διαμάντια» του («θησαυρούς» τα αποκαλούσε ο ίδιος) από τον ξέχειλο υπόγειο κήπο του Ναυτίλου, τα οποία του άρεσε να δωρίζει σε φίλους και γνωστούς. Άλλοτε, πάλι, έκλεινε απότομα τον γενικό διακόπτη και έδιωχνε τους τελευταίους θαμώνες με την τόσο γνώριμη δικαιολογία «φτάνει για απόψε, αρκούν αυτά που αγοράσατε». Πρόθυμος να διηγηθεί ιστορίες και να μοιραστεί τις ευρύτατες γνώσεις του στα βιβλία, τη μουσική, τις ταινίες, παρέμεινε μέχρι τέλος πνεύμα ανήσυχο κι ενημερωμένο για τα τεκταινόμενα εντός κι εκτός του «χώρου». Μέχρι τέλους πεισματάρης αντισταλινικός και κριτικός στον αριστερό εθνικισμό (με πολύ πρόσφατο παράδειγμα τη στάση του «χώρου» στο Παλαιστινιακό), πιστός στην γραμμή Στίνα.
Θα μας λείψει πολύ η παρέα του…

Ιστορική φωτογραφία από την κεντρική πλατεία του Αγρινίου. Στο φόντο κι αριστερά διακρίνεται ο Γιώργος με μούσια, γυαλιά και αμπέχωνο, δηλαδή με εντελώς ακατάλληλη για την περίσταση αμφίεση. Ήτανε Γενάρη του 1985, και μια μεγάλη παρέα αθηναίων πανκς (μουσικών και φίλων τους) μετέβησαν μαζικά στο Αγρίνιο για πανκ συναυλία που είχε διοργανώσει τοπικό λύκειο, ταρακουνώντας τη ραστώνη της τοπικής κοινωνίας. Οι «επιχειρήσεις Αρετή» είχαν ήδη ξεκινήσει στα Εξάρχεια, τα μήντια σέρβιραν γενναίες δόσεις ηθικού πανικού στους μικροαστούς (πασόκους, δεξιούς και κουκουέδες). Αυτό όμως δεν πτόησε την εν λόγω συντροφία να φτάσει στο Αγρίνιο, προσδίδοντας στη συναυλία ένα ξεκάθαρο πολιτικό περιεχόμενο.

Tags: ,